Logica: de elleboog-groet

De logica ontging mij totaal! Nieuwsberichten over het virus vliegen je om de oren. 

Er is blijkbaar weinig ander nieuws in de wereld. 

We mopperen over het feit dat onze vakantie geannuleerd moet worden omdat we geen toegang krijgen tot het gebied waar we heen willen, maar horen of zien niet meer het nieuwsbericht over de bootjes met vluchtelingen die terug de zee op geduwd worden.

Alsof het een virus is dat je buiten de deur moet houden. 

Maar we hebben het hier over mensen, kinderen van vlees en bloed. 

Te triest voor woorden.

Het lijkt wel alsof ons leven beheerst wordt door het virus, terwijl we zelf misschien nog niet eens ziek zijn. Toch roept dit ook wel weer creativiteit op. Een cabaretier die een geweldig column heeft hierover (Pieter Derks) en ons met een knipoog alles heerlijk relativeert. Grapjes met veel creativiteit op Facebook. 

En zelfs premier Rutte doet er aan mee. Tijdens de persconferentie zegt hij: “……vanaf nu schudden wij geen handen meer in Nederland” en direct daaropvolgend geeft hij de gast die aanschuift een hand!

Ach ja, het is ook zo ingebakken in onze maatschappij dat je elkaar begroet, hartelijk ontvangt met een “handshake”. 

Het leek er zelfs op de dat Koning bij het staatsbezoek ook wat moeite had met het veilige alternatief – de Sudanese begroeting – handjes tegen elkaar en een hoofdknikje. 

Ik vind dit meer lijken op een Chinese begroeting, maar dat zal gezien de oorsprong van het virus wel te gevoelig liggen.

En dan die ellebooggroet. Ook daarvan ontgaat mij de logica! 

We werden eerst opgeroepen om toch vooral te hoesten en te niezen in onze elleboog en nu geven we dat heerlijk door d.m.v. deze alternatieve groet.

Ik dacht even – met een knipoog – gelukkig is God begroeten dus nog sociaal aanvaardbaar: handen vouwen, ogen dicht!

Laat ik daar dan maar eens de dag mee beginnen.

Het gebed is een bron van troost en kracht;

in gemeenschap met God wordt zijn wil volbracht.

Hij beschermt ons bestaan, dus roep Hem aan;

het gebed heeft een wond’re macht.

(lied 76 LdH bundel)