En van je hela hola.......hou de moed erin!


Dat hebben we nodig. Tegen elkaar zeggen: hou de moed erin!
Wanneer we nu naar het journaal kijken, dan zakt de moed in de schoenen. Wat een narigheid!
Zoveel zieken, zoveel verliezen. Je zou er moedeloos van worden.
Wat mij toch opviel is dat er blijkbaar, naast Corona, weinig ander nieuws is in de wereld.
Wat is dat toch? Zijn alle oorlogen “over”, alle vluchtelingen onderdak? Geen hongersnood meer, hier of daar? Geen ruzies?
Nee het is een en al Corona wat de klok slaat. Dat is ook wel begrijpelijk. Het komt heel dichtbij. We hebben er allemaal mee te maken. Afstand houden, nadenken over wat je doet, handen wassen, etc. etc.

Ook als kerkelijke gemeenschap hebben we er mee te maken. En worden we uitgedaagd om onszelf “opnieuw uit te vinden”. Nieuwe wegen te zoeken en te vinden om Kerk te zijn met elkaar. Dat is nog een hele klus, zo vind ik. Wat doe je wel, wat doe je niet. En wat is er allemaal wel of niet mogelijk binnen de adviezen en regels van RIVM en Overheid., naast het feit dat we allemaal ons gezonde verstand moeten gebruiken.

We leven, kerkelijk gezien, in de Lijdenstijd. De tijd waarin we toeleven naar Goede Vrijdag en Pasen. 

 Dit jaar zullen we die allemaal heel ander beleven. Een pessimist zal zeggen: jaja Lijdenstijd, we lijden wat af op dit moment. Dan is het glas half leeg. Ik ben meer het type van het te bekijken vanuit: het glas is half vol. Aan het einde van de Lijdenstijd, is het Goede Vrijdag en daarna vieren we uitbundig het Paasfeest. Feest van Leven!
Laten we dat, ondanks de situatie van nu, toch vooral ook vieren!

Vanochtend kwam ik een berichtje tegen op Facebook (dank je Ben!) en ik wil het graag ook hier delen:

 Zonder hier een hele discussie los te maken over theologische zaken en de vraag of de eindtijd is aangebroken, straf van God etc. etc.  (in mijn optiek een glas half leeg) dat is ieder persoonlijke overtuiging of mening. Ik houd mij meer vast aan een liefhebbende God die erbij is en met ons meetrekt door het leven, dwars door alles heen (glas half vol). 

En ook al leven we in de Lijdenstijd (kerkelijk, en in deze dagen van Corona) dan nog mogen we uitzien naar het Paasfeest, of zoals het plaatje dat verwoordt: de dag dat alles weer “gewoon” zal zijn, een mooie dag!
Laten we met elkaar daar naar toeleven en ons er voor inzetten (door thuis te blijven!) om dat te bewerken.

Terwijl ik dit schrijf, schijnt de zon buiten! 
En ik zing van binnen (en van buiten) dit lied:

Wees sterk, houd vol, want de Heer je God is bij je
Angst ken ik niet meer (nee, nee, nee), 
‘k wandel met de Heer (ja, ja, ja),
Dus ik kan zeker van de overwinning zijn, ook jij kunt zeker van de overwinning zijn,
Want de Heer, je God is bij je!
(Vreugde & Vrede II - nr. 108)


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ooit iemand gevraagd om te stoppen met bidden?

Afbeelding
  Wat een gekke titel, zul je misschien zeggen. Toch is het echt gebeurd! In onze 2 e aanstelling hebben we eerst opgeroepen om te bidden voor een bepaald onderdeel van het korps te bidden. Totdat we een paar weken later echt met klem hebben gevraagd om daarmee te stoppen! Vind je dat gek? Dan probeer ik het een beetje in perspectief te zetten om het te kunnen begrijpen. Het korps had een kinderclub. Het was een beetje een triest verhaal. Er was nog maar 1 leidster over en een paar kinderen (waaronder 2 van ons gezin). Dat trieste gevoel had ook invloed. Het was een beetje depri gevoel. Ach het stelt niet zoveel meer voor, het wordt niks meer…..etc. etc. Totdat die ene leidster ook nog stopte. We besloten om toch door te gaan, zelf bij de kinderclub ons in te zetten en we vroegen mensen van het korps om specifiek te bidden voor meer kinderen! Er gingen enkele weken voorbij. Elke week kwamen er nieuwe kids binnenlopen op de woensdagmiddag. Tot het moment aanbrak dat we het k...
Meer lezen

Inclusiviteit

Afbeelding
Een veel gehoord woord in deze tijd, ook binnen onze organisatie. En dat woord kwam in mij naar boven toen ik wat scrolde op Facebook. De vraag: hoe inclusief zijn we eigenlijk? Hield mij opnieuw bezig. O, niet wat betreft de doelgroepen die worden samengevat met een rij letters. Daarover wordt al veel “geroeptoeterd” online, met name door “voorstanders”. Soms zo hard dat je als mens die nog bezig is om een opvatting hierover te vormen, of als mens met een andere opvatting, je bijna niet meer durft te laten horen en maar stil blijft (hoe inclusief is dat?).  Deze blog is overigens er niet op gericht om hier een hele discussie op gang te brengen over dit specifieke onderwerp en wat er allemaal niet anders zou kunnen binnen onze organisatie. Nee, de vragen over inclusiviteit die bij mij naar boven borrelden, liggen meer op het vlak van laagdrempeligheid. Hoe inclusief zijn wij wanneer wij voor een gezellige buurtmaaltijd bijv. €7,50 of zelfs €10,- gaan vragen???? Heeft men enig ide...
Meer lezen

1 april!

Afbeelding
Het is geen 1 april grap! Na ruim 30 jaar officierschap mogen wij momenteel genieten van 3 maanden sabbatical. Vrijgesteld van werk, een studieboek en werkbezoek bij collega’s staan op het programma. Een bijzondere gelegenheid om bij te tanken, iets nieuws te ontdekken en ook een beetje terugblikken en vooruitkijken. We zijn gestart als kadetten in de cursus 1990-1992 “Volgelingen van Jezus”. We waren een soort “proefkonijnen” in een nieuwe opzet van de opleiding. Dit hield in dat we 1 jaar een interne opleiding zouden gaan volgen in de Kweekschool in Amstelveen (jaja, wij waren de laatste bewoners!). Voorafgaand moesten wij dan wel maandelijks naar een studiedag met het nodige huiswerk wat daarbij kwam kijken. We trapten deze periode af met een mooi feestje, onze trouwdag 😊. Bijzondere dienst waarin onze medekad etten een koor vormden en een lied zongen tijdens de dienst. O ja, de heren uit de cursus hebben ook nog   een alternatief lied gezongen tijdens de receptie daarna, maa...
Meer lezen