Ik ga op reis en neem mee……

Ach wie kent dat spelletje nu niet? Ik ga op reis en neem mee…..en je noemt iets dat je meeneemt. Degene die naast je zit noemt eerst jouw voorwerp en voegt er iets aan toe. En zo gaat het de rij verder, totdat er iemand is die een voorwerp vergeten is en “af” is. Wie uiteindelijk overblijft is de winnaar. Ik moest er aan denken bij de voorbereidingen voor de laatste samenkomst van dit jaar. Ik ga op reis, een nieuw jaar in, wat neem ik mee? En misschien nog wel belangrijker: wat laat ik achter? Wat neem ik niet mee het nieuwe jaar in?

Eens goed om daar over na te denken. Ik laat achter de zorgen, verdriet, narigheid van het afgelopen jaar en neem mee de vreugde en de zegeningen? Was het maar zo gemakkelijk al het in- en uitpakken van je koffer wanneer je op reis bent. Nee, het is lang niet altijd zo gemakkelijk en/of mogelijk!

Je kunt niet “zomaar” je verdriet en zorgen van 2023 achterlaten en op 1 januari 2024 doen alsof dat er allemaal niet is geweest en niet meer is. Die ziekte en zorgen waar je onder gebukt ging dit jaar, is niet zomaar over. Die ruzie die je had met die ander is niet ineens, klokslag 12 uur, bijgelegd. En ook 2024 zal wisselend zijn in zorgen en zegeningen.

Toch is er iets – of beter gezegd: Iemand – die dezelfde is! God was erbij in 2023 en zal ook 2024 erbij zijn! Dwars door zorgen en verdriet heen, dwars door vreugde en zegeningen heen. Hij is erbij! Hij gaat met ons onderweg, ook het nieuwe jaar in.

Terwijl ik dit typ, kwam er een lied uit een van de musicals van het Leger des Heils in mijn herinnering naar boven: 

Iedere dag onderweg met de Heer weet ik mij veilig, wat wens ik nog meer!

Iedere dag leidt Hij mij aan zijn hand; zo kom ik thuis in ‘t Vaderland.      (Lied 231)

Dat thuiskomen in ’t Vaderland, daar hoop ik nog even op te wachten 😉 Eerst nog maar eens genieten van al het moois hier! Ik wens jullie een goede jaarwisseling toe.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ooit iemand gevraagd om te stoppen met bidden?

Afbeelding
  Wat een gekke titel, zul je misschien zeggen. Toch is het echt gebeurd! In onze 2 e aanstelling hebben we eerst opgeroepen om te bidden voor een bepaald onderdeel van het korps te bidden. Totdat we een paar weken later echt met klem hebben gevraagd om daarmee te stoppen! Vind je dat gek? Dan probeer ik het een beetje in perspectief te zetten om het te kunnen begrijpen. Het korps had een kinderclub. Het was een beetje een triest verhaal. Er was nog maar 1 leidster over en een paar kinderen (waaronder 2 van ons gezin). Dat trieste gevoel had ook invloed. Het was een beetje depri gevoel. Ach het stelt niet zoveel meer voor, het wordt niks meer…..etc. etc. Totdat die ene leidster ook nog stopte. We besloten om toch door te gaan, zelf bij de kinderclub ons in te zetten en we vroegen mensen van het korps om specifiek te bidden voor meer kinderen! Er gingen enkele weken voorbij. Elke week kwamen er nieuwe kids binnenlopen op de woensdagmiddag. Tot het moment aanbrak dat we het k...
Meer lezen

Inclusiviteit

Afbeelding
Een veel gehoord woord in deze tijd, ook binnen onze organisatie. En dat woord kwam in mij naar boven toen ik wat scrolde op Facebook. De vraag: hoe inclusief zijn we eigenlijk? Hield mij opnieuw bezig. O, niet wat betreft de doelgroepen die worden samengevat met een rij letters. Daarover wordt al veel “geroeptoeterd” online, met name door “voorstanders”. Soms zo hard dat je als mens die nog bezig is om een opvatting hierover te vormen, of als mens met een andere opvatting, je bijna niet meer durft te laten horen en maar stil blijft (hoe inclusief is dat?).  Deze blog is overigens er niet op gericht om hier een hele discussie op gang te brengen over dit specifieke onderwerp en wat er allemaal niet anders zou kunnen binnen onze organisatie. Nee, de vragen over inclusiviteit die bij mij naar boven borrelden, liggen meer op het vlak van laagdrempeligheid. Hoe inclusief zijn wij wanneer wij voor een gezellige buurtmaaltijd bijv. €7,50 of zelfs €10,- gaan vragen???? Heeft men enig ide...
Meer lezen

1 april!

Afbeelding
Het is geen 1 april grap! Na ruim 30 jaar officierschap mogen wij momenteel genieten van 3 maanden sabbatical. Vrijgesteld van werk, een studieboek en werkbezoek bij collega’s staan op het programma. Een bijzondere gelegenheid om bij te tanken, iets nieuws te ontdekken en ook een beetje terugblikken en vooruitkijken. We zijn gestart als kadetten in de cursus 1990-1992 “Volgelingen van Jezus”. We waren een soort “proefkonijnen” in een nieuwe opzet van de opleiding. Dit hield in dat we 1 jaar een interne opleiding zouden gaan volgen in de Kweekschool in Amstelveen (jaja, wij waren de laatste bewoners!). Voorafgaand moesten wij dan wel maandelijks naar een studiedag met het nodige huiswerk wat daarbij kwam kijken. We trapten deze periode af met een mooi feestje, onze trouwdag 😊. Bijzondere dienst waarin onze medekad etten een koor vormden en een lied zongen tijdens de dienst. O ja, de heren uit de cursus hebben ook nog   een alternatief lied gezongen tijdens de receptie daarna, maa...
Meer lezen