Mastodont of Astronaut?
Ik heb even geaarzeld om deze blog te schrijven. Meestal schrijf ik over iets wat mij zo in het dagelijks leven is opgevallen of heeft aangesproken. Dit gaat dieper, veel dieper. Laat ik vooraf maar direct duidelijk maken dat het misschien wel een kritische noot bevat, maar dat ik nog steeds gelukkig ben als officier van het Leger des Heils.
Dit jaar zijn Johan en
Ik, en alle “Volgelingen van Jezus” (onze cursusnaam van dat opleidingsjaar) 30
jaar officier. Is dat iets om te vieren, om te gedenken, of gaat het zomaar aan
ons voorbij? Nee, het gaat niet zomaar aan ons voorbij. We krijgen maar liefst
2 weken extra vakantie 😉. Maar even alle gekheid
op een stokje. Het is niet periode van vele gebeurtenissen, zorgen en
zegeningen geweest, waarop we terug mogen kijken.
Afgelopen week moest ik nog even denken aan de wervingscampagne voor officieren in de periode dat wij ons aanmeldden voor het officierschap: Officier van het Leger des Heils? En dan centraal op de poster stond, als ik het mij goed herinner, een astronaut. Daaronder dan de tekst: Meer dan zomaar een baan! En dat kunnen we zeker beamen. Méér dan zomaar een baan, het is een roeping.
In alle gesprekken en discussies die er in het afgelopen jaar zo zijn gevoerd over het officierschap in de huidige tijd, de positie daarvan binnen de organisatie, binnen de ontwikkelingen van Geloven in de Buurt, kwam dat woord "roeping" steeds naar voren als een van de bijzonderheden voor iemand die als officier werkzaam is binnen het Leger des Heils.
Het hield mij nogal bezig. Natuurlijk weet ik wat roeping is, heb het zelf mogen ervaren (en nog!). Maar om het eens helder te verwoorden, heb ik even gegoogeld: Het zich voorbestemd voelen of weten tot een bepaalde levenstaak. Een levenstaak – dat is méér dan een baan. Dat is iets wat niet gebonden is aan een contract, niet gebonden aan een 9 tot 5 mentaliteit, dat is niet gebonden aan een plaats of functie. Een levenstaak die zelfs niet ophoudt bij de AOW-gerechtigde leeftijd.
Afgelopen week las ik ergens iets over het Shadowproject binnen onze organisatie. De omschrijving triggerde mij. Er stond: Dit project helpt werknemers na te denken of zij willen werken als officier of Missionairwerker binnen het Leger des Heils. Ai……..dacht ik……..hoezo “méér dan een baan”?? Waar blijft de roeping wanneer we het officierschap op deze wijze promoten. Denk eens na of je wilt werken als officier van het Leger des Heils, dan wordt het toch gewoon een baan?
Och ja ik weet het nog niet zo goed wat ik daarmee aan moet. Soms voel ik mij een Mastodont (betekenis: iemand die belangrijk is geweest, maar die er nu niet meer toe doet). Nee, niet dat ik zo belangrijk ben of ben geweest – maar gewoon officier – maar wel soms het gevoel dat we met uitsterven bedreigd worden.
Waarom dan toch deze blog? Om nog eens te vragen aan jou als lezer om na te gaan hoe het zit met jouw roeping, met jouw levenstaak! Denk er eens over na. En komt er iets in jou naar boven, dat je je geroepen weet om officier van het Leger des Heils te worden? Doen! Het is het mooiste – en soms ook het moeilijkste – méér dan een baan - om te mogen doen als levenstaak!
N.B.: als je meer wilt weten over het officierschap neem dan contact op met Caroline Roos, meld je aan voor het Shadowproject. En natuurlijk kun je ons (Johan en mij) altijd bereiken! Ook na 17.00 uur!
Reacties
Een reactie posten