Tickvout
Ken je dat? Heb je een hele lap tekst getypt, je bent geconcentreerd, je gaat ervoor. En wanneer je de laatste punt hebt aangeslagen op je toetsenbord denk je: “zo, dat is klaar!” Niets is minder waar! Lees vooral nog even je tekst een keertje door. En wanneer de tekst bedoeld is om te publiceren, laat het dan vooral nog eens lezen door iemand anders. Ja helaas ben ik “door schade en schande” zo wijs geworden.
Deze "tikfout" kwam ik tegen op internet.
Onlangs overkwam het mij bij het ondertitelen van een filmpje voor de samenkomst. En dit keer maakte ik niet eens zelf de “tikfout”. Ik had het écht goed getypt, juist gespeld. Helaas kende het programma waar ik mee werkte (en die een autocorrectie toepast op woorden die niet herkend worden) het woord “spotkleed” niet. Het was een prachtig muziekstuk waarin het oude lied van de lijdensweg van Jezus voorkomt: Is dat, is dat mijn Koning…..etc. etc. met in een van de daaropvolgende regels – moet Hij dat spotkleed dragen?. Je wilt niet weten wat de autocorrectie functie van het programma daarvan gemaakt had…….O, maar natuurlijk willen jullie dat inmiddels allemaal wél weten!
Het woord “spotkleed” was vervangen door “sportkleding”. En alsof dat nog niet erg genoeg was: ik had er totaal overheen gelezen. Haastige spoed is zelden goed en ik had de stap die ik hierboven als raad aan jullie gaf – laat het lezen door iemand anders – overgeslagen. Het was nog erger…….ik had het filmpje al geüpload op mijn Youtube kanaal! Gelukkig zag Johan het en had het filmpje nog geen enkele view gegenereerd. Pfieuw. Gered.
Ach ja, in onze tijd als officier heb ik al wel wat gênante tikfouten voorbij zien komen (zelf gemaakt, of door anderen). In een liturgie voor een bijzondere dienst was een R weggevallen. En als de tekst van het oude lied dan luidt: …..naar U schreit mijn hart steeds weer…….. Had degene die het voorlas niet zo’n rood hoofd gekregen of zo’n bibberstemmetje erbij gekregen, dan was niemand het opgevallen, ook niet of het nu ei of ij moest zijn.
Dat was het gevalletje
van “een letter te weinig”. Het kan ook heel ongemakkelijk worden wanneer er
een letter teveel wordt geplaatst. In een andere dienst kregen wij eens een
liturgie in handen waar in het lied met de zinsnede “…..het gesternte ongeteld…..”
werd gezongen. Wanneer in dat stukje ineens een extra letter (in dit geval een S) in een bepaald
woord wordt geplaatst, heb je ineens buikpijn. Tenminste, ik wel!
Maar goed, even alle
gekheid op een stokje en terug naar dat muziekstuk (nu geüpload mét goede
ondertiteling). Het heet: Road tot Emmaüs. Wanneer je het luistert hoor je als
het ware het lijdensverhaal en de opstanding erin terug. Het begint met het
verdriet en de mannen die op weg gaan naar Emmaüs. Het klinkt wat zwaarmoedig
en je hoort hun voetstappen in de muziek terug. Daarbij klinkt dan ook dat lied
met de vraag “is dat, is dat mijn Koning?”. Het muziekstuk gaat verder en je
hoort de woorden van een oud vers: Jezus stierf alleen. Gevolgd door het gebedslied
”Blijf mij nabij” en eindigt met de woorden “Kom in mijn hart”. Een prachtig
muziekstuk, waar je wel even voor moet gaan zitten. Maar wanneer je aandachtig
luistert, hoor je reis van de Emmaüsgangers er in terug! De moeite waard om te beluisteren en/of te bekijken.
Wat 1 tikfout al teweeg kan brengen 😊
Reacties
Een reactie posten