Het moest

In deze blog maar weer eens een knipoog naar onze mooie Nederlandse taal.

Al eerder schreef ik iets over de vergrotende en overtreffende trap.

In de afgelopen weken hebben wij 2x een startdag en welkomstdienst beleefd.

En wat hebben we veel indrukken opgedaan.

Mensen die zich voorstellen, hun naam zeggen, toevoegen van waar zij ons kennen of van wie zij familie zijn, nieuwe planningen van korpsactiviteiten, nieuwe sleutelbossen, nieuwe dialecten, nieuwe gewoonten.

Het is allemaal wat veel.

Daarbij dan aan de andere kant het loslaten. Stukje bij beetje het loslaten van het zorgen voor de thuiswonende kinderen (dat vonden zijn misschien al lang niet meer zo nodig ;-) ). Sterker nog: het loslaten van kinderen, één voor één verlaten zij nu, sneller dan ze hadden gepland, het huis.

Zoveel indrukken en gevoelens dat het zo nu en dan ons wat overweldigd.

Gisteravond zaten we dan met z’n tweetjes thuis. Bankhangen. Inderdaad “hangen” van vermoeidheid. En ik dacht even: wie is het nu moeër? Daarna dacht ik direct: is dat wel een goed Nederlands woord ervoor? Ik heb het even opgezocht (born: taaladvies.net)

  

 Ik moest even glimlachen. De overtreffende trap: het moest! En hoe dubbel klinkt dat woordje “moest”. Ik dacht direct: ja daar ben je waarschijnlijk het “meest moe” van – het moest –van de dingen waarvan je vond dat het moest. Je moest dit, je moest dat en nu ben je het meest moe…..het moest.

Vandaag zoeken we rust (nou jaaaa, tussen de bedrijven door dan, want er zijn nog wel een paar dingetjes die moeten). Daarbij kwam deze tekst in mijn gedachten:

  

Ik wens jullie allemaal een heerlijke, vrije, rustige, zonnige, gezellige zaterdag toe!

Wees stil en weet: Hij is God!