Nadenkertjes

Soms heb je van die dingen die maar blijven rond tollen in je hoofd en waar je over na blijft denken.Onlangs hebben we weer een cursus “Dien” gehouden. Een cursus waarin we met elkaar hebben gekeken naar de Leerstellingen van het Leger des Heils, ter voorbereiding van – wellicht – lid worden van het Leger des Heils. Mooie gesprekken over het ontstaan en het huidige werk ervan, gebruiken, tradities e.d. Een prachtig voorbeeld van iets unieks is onze Heiligingstafel. Een aantal jaren geleden noemde wij deze tafel tijdens de middagdienst ook wel de “zondaarsbank”. Toch gaat mijn voorkeur uit naar de engelse term “mercy seat” – troon van genade. Een plaats waar je kunt neerknielen en bidden. Een plek waar je God mag ontmoeten, genade mag vinden. In korps Goes staat er zelfs de tekst bij: Uw genade is genoeg! Terwijl ik vandaag eens door mijn tijdlijn op Facebook heen scrolde zag ik heel andere interpretaties van de “mercy seat”! Hier en daar werd het (nederlandse) heiligingskleed verva...

Ken je dat? Je zit in de trein en je hoort een gesprek aan de andere kant van het gangpad. Je wilt geen luistervink zijn, maar toch volg je het gesprek met enig gemak omdat de twee gesprekspartners nu niet direct zo zachtjes praten. De dame die bij het raampje zit, vertelt uitgebreid over haar zere knie. Ze heeft er al een tijdje last van en het is toch erg ongemakkelijk wanneer ze ’s avonds de trap op wilt lopen. Haar gesprekspartner, blijkbaar een vriendin die schuin tegenover haar aan het gangpad zit, valt haar min of meer in de rede en vertelt over haar pijnlijke elleboog. Ze heeft daar al veel langer last van en dit euvel is natuurlijk nog onhandiger dan die zere knie van haar vriendin. Ach, je kent het wel. Op een verjaardag vertelt er iemand iets en een ander zegt binnen enkele seconden: oh, ja, dat heb ik ook! Of iets van: ja, mijn tante had dat ook en die moest er laatst aan geopereerd worden. Het lijkt wel wanneer je iets van je zorgen of kwalen deelt, dat er binnen ‘no tim...