Nadenkertjes

  We hebben tijden gehad dat er in het journaal veel aandacht werd gegeven aan de cijfertjes en grafieken van de AEX, Dow Jones of Nikkei index. Wat waren we nieuwsgierig. Niet omdat we allemaal aandelen hadden, maar omdat het effect had op onze portemonnee, op onze koopkracht. Wellicht hadden we geen idee of 1125 punten nu hoog of laag was te noemen, maar we zagen de rode of groen pijltjes de richting wijzen, omhoog of naar beneden. Natuurlijk van belang voor mensen die investeren of eigenaar waren van het genoemde bedrijf of concern. Vandaag de dag kijken naar de cijfertjes en grafieken vanuit het RIVM. Ook met nieuwsgierigheid, maar zeker ook bezorgdheid. Niet in de eerste plaats omdat we het effect ervan in onze portemonnee voelen, maar allereerst in ons hart. Wat een cijfers, wat een narigheid en verdriet schuilt er achter die cijfertjes. En daarna ook die portemonnee, mensen die het heel letterlijk op die plek voelen. Geen werk meer, geen inkomen, financiële zorgen, zorgen ...

  Het is bijna hip om te zeggen: ik heb een dip! Ja het rijmt en klinkt wel grappig. Maar dat is het niet! Hoe gemakkelijk worden we het slachtoffer van een dip. De dagen worden korter, het is al wat vroeger donker. En dan die grijze regenachtige dagen. Je wordt er soms wat neerslachtig van. Of om het met een mooi ouderwets woord te zeggen: mismoedig.              En terwijl ik dat laatste woord typte, dacht ik: wat betekent dat oude woord eigenlijk precies? Even opgezocht: Als je nog geen dip had…..dan krijg je die wel bij het lezen van al die varianten van dat oude woord “mismoedig”. Even voor de duidelijkheid: ik heb geen herfstdip of zo! Maar door de tijd van het jaar, de verhalen van mensen en hun persoonlijke gevoel bij dit specifieke najaar van het Coronajaar, ligt een herfstdip zo maar op de loer om ons in de greep te houden! We worden een beetje regenmoe, herfstmoe, coronamoe, regeltjesmoe, mondkapjesmoe,...