Nadenkertjes

Jaren geleden gebeurde het regelmatig dat iemand ons belde en dan altijd deze vraag stelde: is de baas thuis? Ik moest dan begrijpen dat er een dringende vraag was die blijkbaar alleen Johan kon beantwoorden. De eerste paar keer antwoordde ik met: ja hoor, een ogenblik, ik zal Johan even roepen. Aangezien deze vraag steevast werd herhaald door deze persoon (ik houd het maar een beetje algemeen i.v.m. de privacy), ging het toch een beetje irriteren. Hoezo “baas”, wat werd ermee bedoeld? Baas van degene die belde? Baas van mij? Baas van het korps? Wat dan? Ik probeerde soms even door te vragen: kan ik u misschien helpen? En het vaste antwoord was dan: nee, terwijl na het telefoongesprek bleek dat het om iets heel algemeens ging, wat ik ook had kunnen afhandelen. De bekende druppel en de emmer………..Op een dag waarop het allemaal een beetje hectisch was, werk, gezin, regeldingetjes, ging de telefoon en ja hoor…….. is de baas thuis? En mijn antwoord was heel snel en resoluut: daar s...

Zo aan het begin van het nieuwe jaar wordt je overspoeld door mensen en artikeltjes online die het hebben over goede voornemens. Het zal wel aan mij liggen maar mijn oog valt steeds op uitspraken en teksten die gaan over sporten…… De uitspraak met (voor mijn gevoel) de meeste humor was: “ik zit weer helemaal in mijn ritme: 1 dag sporten, 3 jaar pauze, 1 dag sporten”.  Vond ik wel erg toepasselijk! Mijn ouders waren erg sportieve mensen: voetbal, handbal en – volgens overlevering – deelname aan de NK turnen. Wees gerust: blijkbaar slaat het een generatie over en hebben wij sportieve kinderen! Zij doen van alles: kickboksen, cardioboksen, hardlopen, zwemmen, (race) fietsen etc. etc. Nu viel mijn oog op een artikeltje over het vakjargon van de hardloper. Op nummer 1 staat: HIIT training . Inderdaad vakjargon. Geen idee waar HIIT voor staat. Nieuwsgierig als ik ben, zoek ik het op: HIIT = HIIT (High Intensity Interval Training) is een training strategie die is bedoeld om pr...

Soms komt de inspiratie voor een nieuwe blog binnen 1 seconden binnen. Vanochtend werd de traplift in het korpsgebouw gebruikt. Niets geks mee natuurlijk. Fijn dat zulke dingen bestaan en het leven makkelijker maken. Zeker in een korpsgebouw met een koffieruimte op de 1 e etage, zonder lift. Dan is een traplift onontbeerlijk! Een van de dames zat nog even, op haar gemak, onderaan de trap. Niet omdat ze naar boven wilde, maar omdat ze nog even moest wacht op de auto die zou voorrijden. En terwijl ik langs liep dacht ik, met enige humor: zo’n traplift heeft wel iets weg van de buizen van een achtbaan. En ik flapte er uit: jaja, net een pretpark (ik zal de naam van het pretpark dat ik noemde niet gebruiken, anders denken jullie dat ik een betaalde blog schrijf , maar het begon met een W en eindigde op i ) – net een pretpark voor senioren! Natuurlijk is de traplift niet te vergelijken met een achtbaan. Zeker niet wanneer je kijkt naar het tempo waarmee het ding naar b...

Wat moeten we toch veel scheiden! Nu we in Zwolle wonen wordt er veel gescheiden in ons huishouden. Papier, PMD (ik moest even checken op de site van ROVA wat daar allemaal onder valt), GFT (die hadden we in Rotterdam ook) en restafval. Heel nuttig natuurlijk en met de vele bakken voor de deur ook best wel goed te doen. Toch zette het mij aan het denken. Wat “scheiden” we veel in het leven! Of beter gezegd: wat wordt er toch veel onderscheid gemaakt, wat plakken we vaak iemand een etiketje op, etc. etc. En wat geven die etiketjes ook vaak een consequentie mee: ik mag je wel, ik mag je niet, of ik weet het nog niet. En ga zo maar door. En onderscheid maken dat klinkt in ons taalgebruik vaak negatief, maar het kan ook heel positief. Wanneer iemand bijvoorbeeld een onderscheiding krijgt, of een diploma of een certificaat, een bedankje voor bewezen diensten. Dat is positief bedoelt! Afgelopen week was ik op een begrafenis van een oom. Vanaf mijn sta-plekje op het b...