Dichtbij Op de nieuwssite van onze woonplaats las ik vanochtend het berichtje: “terreurverdachte aangehouden in Rotterdam-Oost”. Nieuwsgierigheid is mij niet vreemd, dus even speuren in de tekst of er toevallig ook nog verdere aanwijzingen in stonden vermeld. En ja hoor: Ommoord. Ai, dat is de wijk waarin wij wonen. En enkele regels verder volgde de bevestiging dat het inderdaad slechts enkele straten van ons verwijderd is. Mensen om ons heen concludeerde bezorgd dat “het nu toch wel heel dicht komt”. Tja, dichtbij. En dat zo kort na de kerstvieringen waarin we tegen elkaar zeggen dat God, in Jezus, dichtbij komt! En dichtbij is hierin ook een subjectief begrip. Dichtbij, alsof geweld en terreur, wanneer het geografisch verder van ons bed is, ook minder “erg” is? Het bleef een beetje in mijn hoofd door malen. Dichtbij, dreiging, gevaar. Ik moest even glimlachen bij een herinnering van jaren geleden die in mij naar boven kwam. Vlak voordat we een bijeenkomst hadden, blee...